หนักไปมั้ยเนี่ย

ผมเอาปาฐกถาของอาจารย์เสกสรรมาไว้ที่บล็อกเสร็จแล้วก็ไม่ได้เขียนอะไรเพิ่ม ทำเอาเพื่อนๆที่เข้ามาครั้งแรกอึ้งไปเหมือนกันเพราะเป็นบทความที่ยาว เหมือนกับผมนี่เอาแต่เรื่องหนักๆมาเขียนบล็อก

เรื่องของเรื่องก็คือผมอยากเก็บเอาไว้อ่าน แล้วก็เผื่อเพื่อนๆที่สนใจด้วยครับ เป็นความเห็นทางวิชาการที่ชัดเจนน่าอ่านในสถานการณ์การเมืองของบ้านเราตอนนี้ แต่ไม่ได้มีเจตนาจะให้บล็อกดูเอาจริงเอาจังครับ วันต่อมาผมก็เลยหารูปมาประกอบบันทึกการเดินทางและในส่วนของบล็อกเสียหน่อยจะได้ดูเบาลง จนแล้วจนรอดบันทึกการเดินทางก็ยังเขียนไม่จบ แต่ก็จะเขียนเรื่อยๆจนจบครับ เพราะบันทึกอะไรไว้เยอะทีเดียวระหว่างช่วงเวลาสั้นๆที่ได้ไป
ปีนี้มีเรื่องจะเขียนเยอะเลย ทั้งเรื่องเกี่ยวกับระบบป้องกันอัคคีภัย พ็อกเก็ตบุคที่จะต้องเขียนต้นฉบับให้เสร็จช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์นี้ แล้วก็เกิดคิดพล็อตนิยายได้หนึ่งเรื่อง เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์
งานทำเว็บก็สนุกขึ้นถึงแม้ว่าปีนี้จะเป็นขาลงของ Smartphone แต่ก็ยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับ Mobile Internet ให้เสนออีกเยอะครับ แล้วก็มีงานฝึกอบรมการใช้งานเข้ามาอีกเรื่อยๆ ถ้าปีนี้ Mobile Content ได้แจ้งเกิด Smartphone ก็ยังเอาตัวรอดได้ครับ แต่ปีนี้ก็อาจจะเป็นปีสุดท้ายของ Smartphone ครับถ้าผู้ใช้ยังคงใช้โทรศัพท์เพื่อการสนทนาเป็นหลัก ทำให้ไม่มีความจำเป็นต้องใช้ความสามารถอื่นมากนัก จากนั้นปีหน้าโทรศัพท์ 3G จะทำหน้าที่โทรศัพท์สำหรับการสนทนาและทำหน้าที่แสดงฐานะทางสังคมเช่นเดียวกับรถยนต์ บวกกับใช้เป็น High Speed Wireless Modem ให้กับอุปกรณ์อื่นๆโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Solid-state Notebook ซึ่งก็จะทำให้ตลาดด้านนี้เติบโตอย่างรวดเร็ว และมีท่าว่าจะเป็นอย่างนั้นเสียด้วยครับ
งานด้านวิศวกรรมระบบป้องกันอัคคีภัยก็ท่าทางจะหนักอยู่เพราะมีโครงการเข้ามามากกว่าที่คาดไว้ ปีนี้คงจะเป็นปีที่มีงานเต็มมืออีกปีหนึ่ง ทั้งงานออกแบบ อบรมที่คุ้นเคย กับงานใหม่ๆเกี่ยวกับการร่างมาตรฐานระบบป้องกันอัคคีภัยของไทย ก็สนุกดีครับ

สรุปก็คือปีนี้เป็นปีที่งานสนุกเช่นเดิม แต่มีความเปลี่ยนแปลงรออยู่ข้างหน้าด้วย ทั้งแนวการเขียนหนังสือ ทิศทางของเว็บ และลักษณะงานวิศวกรรม ก็ต้องปรับตัวกันบ้างครับเป็นธรรมดาของความเจริญอย่างหนึ่ง